co szło w parze z z jej niezwykłą urodą, jeszcze dodatkowo wystylizowaną na "anielsko-idealny" typ dziewcząt wzięty z kart powieści Gombrowicza. Możliwe, że reżyser powinien wybrać kogoś innego, zawodową aktorkę, bo na tle tak świetnych, wielkich wręcz aktorów jak Frycz, Ferency, Majchrzak, to każdy aktor niezawodowy blednie (ba, nawet pomniejsi zawodowi). Niemniej jak na amatorkę weszła na bardzo wysoki poziom - co nie musi zniweczyć efektu kontrastu. Dlatego reżyser tracąc może na wizualności filmu, powinien zaangażować na przykład ówcześnie bardzo młodą Sochę. Swoją drogą, poniższe ataki na dykcję S. Samos mogłyby dotyczyć naprawdę doskonałego aktora w tej ekranizacji, Majchrzaka - trudno go czasem zrozumieć, ma kłopoty z dykcją, co wyraźniej widać, gdy dialoguje z Ferencym. O, i to jest dopiero zarzut, choć powtarzam, to wybitny, świetny aktor.

A ogólnie: "Pornografia" trwale zapisuje się w pamięci nie tylko swą wybitnością reżyserii i gry aktorów, scenariusza, zdjęć, ale również zjawiskową urodą dziewcząt (Baniowska, Samos). I to nie są piękności ze świata modelingu. One są jakby z najlepszych marzeń gotowych do miłości mężczyzn, a może tych, którzy zostali odpowiednio wyreżyserowani przez Gombrowicza czy Kolskiego, bo my mamy w zamierzeniu tych demiurgów światów uwierzyć w ich wizje, wizje nawet kobiecości.