Na ulicę trafiają, gdy są jeszcze dziećmi. Austin z powodu biedy, Felix był bity przez pijanych rodziców, Emmanuel został porzucony. Zarabiają nosząc zakupy, zbierając plastik, żebrząc. Zaczynają wąchać klej, żeby zapomnieć o samotności i szybko się uzależniają. Ulica wchłania ich i niszczy. Mają dziesięć, dwanaście, czternaście lat… Najmłodszy chłopiec miał zaledwie siedem lat, gdy znaleziono go na ulicy. Czego potrzebują? Domu, opieki, bezpieczeństwa. Otrzymują to w Ciloto, domu dziecka dla chłopców ulicy. Tam odzyskują dzieciństwo, choć wyjście z nałogu to długotrwały proces. Poznaj codzienność i historie chłopców z zambijskich ulic.